Feb 22, 2018
Feb 14, 2018
Thatwalu - Very soothing - must listen - with meaning
Emi Sethura Linga - Telugu Song Lyrics & meaning
Emi sEturaa lingaa, Emii sEturaa ganga udakamu techchi niiku linga puujalu sEdamanTe... ganganunna chEpa kappa engilanTunnaadi lingaa mahaanubhaava maa(ha)dEvaSambhO maalingamuurti akshayaavula paaDi techchi aripitamu chEdamanTe...ohO akshayaavula lEgaduuDa engilanTunnaadi lingaa mahaanubhaava maa(ha)dEvaSambhO maalingamuurti tummipuuvulu techchi niiku tushTugaa puuchchEdamanTe...OhO kommakommaku kOTi tummeda engilanTunnaadi lingaa mahaanubhaava maa(ha)dEvaSambhO maalingamuurtiMeaning: "what shall i do oh Linga? what shall i do oh Shiva ? when i want to use Gangawater for Pooja the newborn fish says the water is impure! when i think of doing Abhishekam with Cow's milk it's calf says that the milk too is impure as it has tasted it beforehand! When i want to offer Thummi flowers the Bees on ever branch say that they have glanced at them already! What shall I do oh Linga, oh Shambho? what shall i do dear lord? oh Shiva!"
engili: ఎంగిలి: झूठा: something that is ritually impure, specifically for prayers.
Thathvam means Essence, in Vedantha thathvika chinthana is the essential soul searching for the meaning of the sutras.
These songs have a deeper symbolic meaning and ought not to be understood literally.
The word Linga(Sanskrit for Symbol) is used for the essence of Godhood in this song, which is simple, folk and repetitive.
The song talks of social evils like untouchability using common examples without resorting to high philosophy at the same time not challenging the status quo directly....a kind of spiritual activism!!
Thathvam means Essence, in Vedantha thathvika chinthana is the essential soul searching for the meaning of the sutras.
These songs have a deeper symbolic meaning and ought not to be understood literally.
The word Linga(Sanskrit for Symbol) is used for the essence of Godhood in this song, which is simple, folk and repetitive.
The song talks of social evils like untouchability using common examples without resorting to high philosophy at the same time not challenging the status quo directly....a kind of spiritual activism!!
Ninu Vidisiyundalenu lyrics with meaning
Ninu Vidisiyundalenu kanna tandri vaguta chetha...
Ninu Vidisiyundalenu kanna tandri vaguta chetha...
Yenna booku neeramulanu sinni kumarudanayaa Shiva...
Ninu Vidisiyundalenu kannaaa tandri vaguta chetha...
Yenna booku neeramulanu sinni kumarudanayaa Shiva...
Yenna booku neeramulanu sinnnii kumarudanayaa Shiva...
Ninu Vidisiyundalenaya ...kailaasavasa... Ninu Vidisiyundalenaya ...kailaasavasa...
Ninu Vidisiyundalenaya ...kailaasavasa... Ninu Vidisiyundalenaya ...
Sarvamunaku kartha neevu ...sarvamunaku bhooktha neevu ...
Sarvamunaku kartha neevu ...sarvaamunaku bhooktha neevu ...
Sarvamunaku aartha neevu ...paramapurushabhavamaa...
Sarvamunaku kartha neevu ...sarvamunaku bhooktha neevu ...
Sarvamunaku aartha neevu ... paramapurushabhavamaa...
Ninu Vidisiyundalenaya ... Ninu Vidisiyundalenaya ...kailaasavasa...
Ninu Vidisiyundalenaya ...kailaasavasa... Ninu Vidisiyundalenaya ...kailaasavasa...
Ninu Vidisiyundalenaya ...
Varama padma bhaala Shamboo . Shambooo.
Varama padma bhaala Shamboo birudhulani ghalavu neeku ...haa aaa .
Varama padma bhaala Shamboo birudhulani ghalavu neeku ...
Karuna thoda brovakunna birudhulani sunna lenaa...
Karuna thoda brovakunna birudhulani sunna lenaa...
Varama padma bhaala Shamboo birudhulani ghalavu neeku ...
Karuna thoda brovakunna birudhulani sunna lenaa... hehehehe
Ninu Vidisiyundalenaya ...kailaasavasa... Ninu Vidisiyundalenaya ...Maha deva Shambo...
Ninu Vidisiyundalenaya ...kailaasavasa... Ninu Vidisiyundalenaya ...
Shiva mahadeva Shankara neeve todu needa maaku ...
Shiva mahadeva Shankara neeve todu needa maaku ...
Kaavumaya sharanu sharanu deva deva Shamba Shiva...
Kaavumaya sharanu sharanu deva deva Shamba Shiva... Shiva...
Shiva mahadeva Shankara neeve todu needa maaku ...
Kaavumaya sharanu sharanu deva deva Shamba Shiva...
Ninu Vidisiyundalenaya ...kailaasavasa... Ninu Vidisiyundalenaya ...Maha deva Shambo...
Ninu Vidisiyundalenaya ...kailaasavasa... Ninu Vidisiyundalenaya ...
Meaning :-
Narayana Sarma4 years ago (got this meaning from youtube)
Feb 9, 2018
Feb 1, 2018
Puri Jaganathar - Miracles
Skanda Purana (Purushottama Mahatmya 7.30)
Yatra sakhyat jagannadia sankha chakra gadadharah jantunam darsanat muktmi yo dadati kripanidh .
Whoever takes darshan of Daru-Brahma Jagannath will immediately be liberated.
Raghu Dasa
There was once a great devotee of Lord Ramachandra named Raghu Dasa. He lived in Puri under a big umbrella near the Lion Gate of the Jagannath temple. Once when he went to see Lord Jagannath he saw Rama, Laxman, and Sita on Jagannath s al¬tar. From that day on he was convinced that Lord Jagannath was non-different from Lord Ramachandra. Raghu developed friendly love, sakhya rasa, for Lord Jagannath.
Once Raghu prepared a nice garland for Lord Jagannath and gave it to the pujari to offer to the Lord. But the pujari did not want to offer it, since Raghu had used a string made from the bark of the banana tree. At that time use of such things was prohibited in Jagannath's temple. Raghu felt very sad that his garland was not offered to Lord Jagannath. He left the temple feeling very down. Later in the day, the pujari was finishing the evening arati. Before the Lord goes to bed the pujaris dress Him in a special dress called bada sringar-vesa. After dressing the Lord, the pujari started to decorate His body with flowers. But to his surprise, whatever he did, not a single flower would remain on the Lord's body. The Lord would not accept any of the flowers. All the pujaris became very worried, thinking that they must have committed some offense. But what could it have been? They all decided that to try to understand what offense they had committed, they would all sleep in the temple and fast until the Lord appeared to them in their dreams to in¬form them of their offense. Sure enough, that same night Lord Ja¬gannath appeared in the dream of the head pujari, and told him, "My devotee Raghu Dasa brought a flower garland for Me. He prepared it with so much love and devotion. You saw the external feature of the string and denied him permission to give the garland to Me. You could not see how nicely he prepared the garland. He strung it with love and devotion. Now my devotee, being deprived of my service, is lying in his house keeping die garland in front of him. He has not eaten anything and is constantly crying. He has not yet slept. How can I accept any garland from you and sleep peacefully unless My devotee s desire has been fulfilled?"
Immediately the head pujari woke up and told everything to the other pujaris. Then all of them went to Raghu Dasa and ex¬plained their offense, and asked him to give his garland to Lord Jagannath. Raghu Dasa was very happy to hear that the Lord is so merciful that He was personally waiting to accept his garland. Raghu Dasa was in ecstasy.
Once, Raghu Dasa suffered from a very serious disease. His health deteriorated to the point that he could not get up from bed. He had to pass stool in his bed. The smell was very bad. Raghu Dasa, being very ill, passed in and out of consciousness, unable to help himself. One small boy was coming to serve Raghu Dasa. He cleaned his body and put on chandan and offered nicely scented things to remove the smell and purify the room. When Raghu came to his external senses, he found that the boy was Lord Jagan¬nath Himself. Raghu told Lord Jagannath, "My dear Lord, what are You doing here? By doing this low service to me, You are making me an offender. I am becoming more sinful by receiving service from You. O Lord, You are very merciful. You are the Lord of the universe. You are able to do everything. If you want, You can easily cure my disease. Instead of curing me, why are You doing this low service for me?" The Lord replied, "Yes, I could easily cure you. But I want you to be free from all your prarabdha karma so that you will come back to My abode at the end of this life. Also you should know that as My devotees get pleasure by serving Me, I also get pleasure by serving My devotees. I always desire to serve you. There is no difference between Me and My devotee." In this way the Lord and Raghu had a very intimate relationship.Raghu was very simple and his nature was like a small boy's. His relationship with Lord Jagannath was very friendly. Sometimes the Lord would come to him in the form of a boy, and they would both play together. It was known to people in general that the Lord came to Raghu to play with him. Everybody respected Raghu. He was very famous and known among the people as the friend of Lord Jagannath.
Once Jagannath came to Raghu and told him to go with Him to steal jackfruit from the Kings garden. Raghu said, "Why do You want to steal jackfruit? If You have a desire to eat jackfruit, then let me know and I will get a nice jackfruit for You." Lord Ja¬gannath replied, "In this way I am getting everything from My devotee. In fact, I have everything. Mother Yasoda would feed Me so much butter and give Me pleasure. But still I go to the homes of others for the purpose of stealing butter. There is a special pleasure in eating stolen things. Today I want you to experience that pleas¬ure of stealing. Please come with Mel"
Helpless, Raghu agreed to the Lord's proposal and accom¬panied Him. Both of them entered the King's garden. Jagannath told Raghu, "You should climb the tree. I will stand on the ground. You will pluck the best and biggest jackfruit and throw it down. I will stand here and catch it. Then both of us will run away." Raghu followed the order of the Lord exactly as He had in¬structed. He climbed the jackfruit tree and located the best and biggest jackfruit and plucked it. "Jagannath!" he called out. "Are You ready?" Jagannath replied, "Yes! I am ready, throw it!" Raghu threw the jackfruit down, expecting Jagannath to catch it. But where was Jagannath? He had run away. No one was there to catch the jackfruit. It crashed to the ground, making a big sound and split open. When the King's gardener heard the sound, he under¬stood that someone had entered the garden to steal jackfruit. He immediately ran to the spot and found the big jackfruit lying split open on the ground, yet he didn't see anyone around. When he looked up he saw Raghu Dasa sitting in the tree. The gardener im¬mediately ran to the King and told him that Raghu Dasa was steal¬ing jackfruit from his garden. "He is still there sitting on the top of the tree!" he told the King excitedly. The King could not believe that Raghu had entered his garden to steal jackfruit. So the King gathered his ministers and went to the spot where the gardener in¬dicated. He was surprised to see Raghu Dasa sitting in the tree and the jackfruit lying on the ground. On the request of the King, Raghu came down from the tree. The King asked Raghu, "My dear . Prabhu, if you desired to eat jackfruit, why have you gone to the trouble of coming to my garden in the middle of the night and climbing a tree? You could have told me. I would have picked the jackfruit and sent it to your house." Raghu told the King the whole story about how he was cheated by Lord Jagannath. Everyone enjoyed hearing the pastime of the Lord, and they all laughed. They glorified Raghu for his greatness. In this way, Raghu would have pastimes with Lord Jagannath in the mood of friendship.
A devotee gave an eye witness account of one lila of Raghu Dasa with Lord Jagannath. Once during the Ratha-yatra, the Lords had taken Their seats on the chariot. After the King swept the road, everything was ready for the chariot to move. Thousands of people pulled the rope, but the chariot would not move. Seeing the situa¬tion, the British Saheva arranged for a powerful elephant to pull the chariot. Still the chariot would not move. The Saheva told Raghu Dasa, "Raghu Dasji, what kind of Lord is this? I have engaged ele¬phants, yet this chariot will not move." Hearing this, Raghu climbed the chariot and went close to Lord Jagannath. He spoke into the Lord's ear. Immediately the chariot started to move. Saheva was surprised to see this. He told Raghu Dasa, "You are perfect and your Lord is also perfect." Wherever Raghu Dasa lived he would leave a pot full of prasada outside for anyone to take. He would take prasada from the same pot the animals and birds took from. This was his won¬derful nature. He was very dear to Lord Jagannath.
 |
| Jaganatha prabhu in winter clothes |
Jayaram Singhari, a worshipper of Jagannath Temple, in the year 1963:
Jayaram Singhari was considered one of the most learned men in the society of worshipers in the present day. He did not have any educational degrees or diplomas but he had profound knowledge of the ancient epics of India. Many people coming from different parts of India revered him as their spiritual guide. He only ate Mahaprasad, the rice meal offered to Lord Jagannath. One day for some reason his sons did not bring it from the temple. Even though he had not taken any food all day, he never revealed his hunger. Only his wife knew. As she looked sad, Singhari consoled her, "He will give, He will send!" But at midnight who would give? All slept, his wife also.
After sometime there was a soft knock at the door. On opening the door, the old man found a banana leaf in which there were seven types of temple cakes! Nobody was there. The next morning when he narrated this happening, nobody believed him. All day long this miracle of Lord Jagannath was very much in mind. The next night a voice told Singhari in a dream, "Did you eat everything that was given?"
Jai Jagannath.
Jagannath and KANPATA HANUMAN
Sree Mandir has four gates. And in each Gate there stays Hanuman in a different forms performing a different service for his master. Hanuman protects the temple staying at the four gates.
In the western gate Lord Hanuman is around Four feet height and known as ‘KAN PATA HANUMAN’
In the east- where there is Lions Gate, Hanuman is worshipped there as ‘FATE HANUMAN’.
In the north gate Hanuman sits in padmasana, holding chakra in four hands, and is worshipped as ‘ASTABHUJA HANUMAN’.
In the south gate Hanuman is seven feet tall and worshipped as ‘BARA BHAI HANUMAN’.
There is a beautiful leela behind this western gate deity. This gate is near the temple of Maa Mahalaxmi.
It is said that Lord Jagannath remaining busy in his royal activities and listening to the lakhs of devotees come to him daily, does not find a moment to spend with his beloved wife Maa Lakshmidevi.
Apart from that maintaining the customs Lakshmidevi never comes to her husband’s place as because his elder brother is always present there.
When everything calms down following the traditions, during middle of the night, Lord Jagannath gets out to meet his wife.
Mahalaxmi is the daughter of the Ocean GOD. Shree Mandir is situated at the sea shore. The sound of the sea always creates a deep vibration. And again during night when everything is calm the sound of the sea is most vibrant and disturbing. That disturbed Lords romantic mood.But since Ocean God is HIS father in law HE never complained about it.
But toleration too, has a limit. One night Lord was very much disturbed by the sound of the sea and sarcastically commented on the ocean God’s lack of commonsense. Mahalaxmi did not utter a word but was hurt deep inside.
All romance starts and ends with Lord. He realized immediately that his dear wife was hurt by his words. He cajoled Mahalaxmi and next day ordered his dear one Hanuman, near the western gate to ensure that the sound of the sea never enters the meghanada pachery- the boundary wall of Sree Mandira.
Being ordered by his Master, Hanuman made the entire boundary wall sound proof and being explicitly loyal always put his ears on the wall to ensure that the sound of the sea has been seized.
As he has put his ears all the time to ensure the temple soundless- he is known as KANPATA HANUMAN.
It is an astonishing fact that during night when one stands before the temple listens the sound of the Sea. But most surprisingly the sound is never heard inside the temple.
That is the wonderful manifestation of GOD’s power.
Jai Jagannath
Jagannath for the Belivers
There was once a great scholar in Mithila named Udayan Acharya. He was a great pandit in Naya philosophy. He was able to defeat everyone and establish his own verdict. No one dared to argue with him. Even learned Buddhist and Jain philosophers avoided meeting with him out of fear. Once, Udayan Acharya developed a desire to study Jagannath philosophy. He found in the Skanda Purana a verse that read: yatra sakhyat jagannadia sankha chakra gadadharah jantunam darsanat muktmi yo dadati kripanidh (Purushottama Mahatmya 7.30). Whoever takes darshan of Daru-Brahma Jagannath will immediately be liberated. Although Udayan had faith in Lord Jagannath, still he could not believe this statement. Yet he had a desire to examine the verse more thoroughly.
One time he travelled to Puri. He arrived at night and went to take rest, planning to go for darshan the following morning to see if he would get liberation like the verse said. Early the next morning, the head pujari came to the temple gate, but he could not open it. Others soon arrived, and all tried their best, but none could open the temple. No puja could be done, and there was no mangala-arati. A message was sent to the King, who came personally and tried to open the doors. Still they would not open. Everyone thought that a very sinful person had arrived in Puri whom the Lord did not want to see. For the entire day the doors remained shut. Finally everyone went home and took rest. During the night, Lord Jagannath appeared to the head pujari in his sleep and told him, "As long as this non-believer Udayan Acharya is in Puri, My door will not open. I am only available to those who have faith in Me. Faithless people cannot reach Me."
The next morning Udayan Acharya performed puja to his Salagram-sila. At that time the head pujari of the Jagannath temple, along with many others, arrived at Udayan Acharyas place. The pujari asked, "Are you Udayan Acharya from Mithila?" Udayan Acharya stood and replied, "Why, yes, I am." The pujari said to him, "You have no faith that one will attain liberation just by taking darshan of Lord Jagannath. That is why Lord Jagannath s temple did not open yesterday. As long as you remain here, His doors will not open." Udayan was surprised to hear this, and immediately understood his mistake. He said, "Due to one sinful person like me, so many people will be deprived of having darshan of Lord Jagannath. I must go myself to pray to the Lord for forgiveness. Let me see whether He listens to my prayer." Udayan Acharya went to the temple and, being very humble, he prayed to Lord Jagannath. Immediately the door of Lord Jagannaths temple opened, and everyone took darshan of the Lord.
Experience of Goswami Tulsidas:
Goswami Tulsidas was a great devotee of Lord Rama. He had heard that Sri Jagannath was an incarnation of Lord Rama. Once he decided to visit the Jagannath Temple to have darshan of his Lord Rama in the incarnation of Lord Jagannath. However, when he entered the sanctum sanctorum of the temple and saw the three deities, he was filled with a sense of disappointment. He could not sense the presence of Rama and came out with a feeling of disenchantment. As he was descending the steps of the temple known as Baishi Pahacha (Twenty-two Steps), a monkey came jumping and snatched away the shawl which covered his upper body.
Goswami did not know what to do. It was quite dark and he could not see anyone. Suddenly a person appeared, apparently out of nowhere. His face was glowing and his presence seemed divine. He asked the monkey to return the shawl to Goswami. The monkey promptly did so and the creature and Goswami’s benefactor disappeared. Goswami just stood there amazed at the incident. The entire sequence of events had left him searching for answers.
At night Goswami had a dream in which he heard his Lord’s voice. “I am surprised that you came back from the temple disappointed. How did you not feel my presence in the deity of Lord Jagannath? He and I are one and the same. The monkey who took your shawl was none other than Hanuman who just wished to give you a little shake-up whereas the man whom the monkey obeyed was none other than Vibhishana.
It is believed that even now, every night Vibhishana and Hanuman visit the temple of Lord Jagannath.
Next day Goswami Tulasidas returned to Sri Jagannath temple and sure enough he saw the presence of his Lord in the sanctum sanctorum.
By Hazuri Balabhadra,year 1940:
"I was standing on the roof of my house where the temple is more visible," reports Hazuri Balabhadra. It was 5 A.M. I have forgotten the date, but the month was July. I saw strange rays of light coming from the Chakra on top of the temple, like a clear line of brilliant light leaving the temple at high speed. This lasted for more than 10 minutes. Out of great curiosity, I asked my father, He replied, 'You are very lucky. Only you saw the vehicle of some other devas coming to Lord Jagannath.' "I am thrilled even now when I tell you this!" This story was told to the father of this writer in the year 1940
Jai Jagannath
Jagannath is a living deity, more you look at him more you will fall in love with him. You will never get bored or tired looking at him even if you stand for hours looking at him. You look at Him, He looks at you with bigger eyes. You want to hug Him, He is right there with wide arms open embracing you altogether.
More you look at him your emotions will flow, You know he is seeing and listining to you. He is not a deity, He is an emotion. Jai Jagannath
ஊட்டத்தூர் ராமர்
ஊட்டத்தூர் ராமர்
பகல் பத்து ஸ்ரீரங்கம் நம்பெருமாளைச் சேவித்துவிட்டு ’கனைத்து இளம்’ திருப்பாவை பாசுரத்துக்கு ’மனதுக்கு இனியானான’ ஸ்ரீராமரை பற்றி என்ன எழுதுவது என்று யோசித்துக்கொண்டு இருந்த சமயம் அந்தத் தொலைப்பேசி அழைப்பு வந்தது.
“அடியேன் தாஸன் என்று மிகப் பவ்யமாக ஆனால் பரபரப்பாக “இப்ப பேசலாமா ?” என்றது மறுமுனை
“உங்க பேர் என்ன ?”
“ஸ்ரீநிவாசன்…... “
“சொல்லுங்கோ”
“பல திவ்ய தேசம் சென்று உங்கள் அனுபவம் பற்றி எழுதுவதை எல்லாம் தவறாமல் படிப்பேன்…ஒரு விண்ணப்பம்…. “ என்று தயங்கி ஒரு நிமிஷத்தில் சொல்லி முடித்தார்.
“திருச்சி - சென்னை போகும் வழியில் பாடாலூரில் மிகப் பழமையான ராமர் கோயில் இருக்கு. ஏழாம் நூற்றாண்டு என்கிறாகள். வைகுண்ட ஏகாதசிக்குப் போனேன் ஸ்வாமி என்னையும் சேர்த்து மொத்தம் நான்கு பேர் தான் கோயில் இருந்தார்கள்.. கஷ்டமா இருந்தது.... இந்தக் கோயில் பற்றியும் பற்றி எழுத வேண்டும்.. நிறையப் பேர் அந்தக் கோயிலுக்கு வர வேண்டும்.. ஏதாவது செய்யுங்கள்”
கோயில் பற்றி கூகிளில் தேடினேன். தகவல் கிடைக்கவில்லை. எனக்குத் தொலைப்பேசியில் அழைத்தவரைத் தொடர்பு கொண்டேன். அவர் அனுப்பிய SMS
“SriKothandaramaswamy temple,UTTATHUR,(via-PADALUR),4kms from PADALUR Jn on Trichy-Chennai Highway”
கூகிள் மோப்பில் கொஞ்சம் மேய்ந்த பிறகு கோயில் தட்டுப்பட்டது. குறித்து வைத்துக்கொண்டேன்.
இந்த மாதம் குடியரசு தினத்துக்கு ராமரைச் சேவிக்க சென்றேன். திருச்சி - சென்னை ஹைவேயில் இன்னும் இரண்டு கி.மி. யூ டர்ன் அடித்தால் அடையார் ஆனந்த பவன் என்ற பலகையை கடந்து சென்ற பிறகு கூகிள் கோயிலுக்குத் திரும்ப சொன்னது. ஊட்டத்தூர் வந்தடைந்தோம்.
திரு ரா.பி சேதுப்பிள்ளையின் “தமிழகம் ஊரும் பேரும்” என்ற புத்தகத்தில் ஊட்டத்தூர் பற்றிய குறிப்பு இது.
திருச்சி நாட்டைச் சேர்ந்த பெரம்பலூர் வட்டத்தில் உள்ள
ஊற்றத்தூரும் ஒரு பழைய சிவஸ்தலம் ஆகும். “உறையூர்
கடலொற்றியூர் ஊற்றத்தூர்” என்றெடுத்துப் பாடினார் திருநாவுக்கரசர்.
அவ்வூரில் அமர்ந்த இறைவன் தொகுமாமணி நாயகர் என்று
கல்வெட்டுக்களிற் குறிக்கப் படுகிறார். பிற்காலத்தில் குலோத்துங்க
சோழீச்சுரம் என்னும் திருக்கோயிலும் அவ்வூரில் எழுந்தது. இரண்டாம்
இராஜராஜன் அச் சோழீச்சுர முடையார்க்கு உழுத்தம்பாடி யூரைத்
தேவதானமாக வழங்கிய செய்தியைக் கல்வெட்டிற் காணலாம்.ஊற்றத்தூர்
என்னும் பெயர் இக்காலத்தில் ஊட்டத்தூர் ஆயிற்று”
ஊற்றத்தூரும் ஒரு பழைய சிவஸ்தலம் ஆகும். “உறையூர்
கடலொற்றியூர் ஊற்றத்தூர்” என்றெடுத்துப் பாடினார் திருநாவுக்கரசர்.
அவ்வூரில் அமர்ந்த இறைவன் தொகுமாமணி நாயகர் என்று
கல்வெட்டுக்களிற் குறிக்கப் படுகிறார். பிற்காலத்தில் குலோத்துங்க
சோழீச்சுரம் என்னும் திருக்கோயிலும் அவ்வூரில் எழுந்தது. இரண்டாம்
இராஜராஜன் அச் சோழீச்சுர முடையார்க்கு உழுத்தம்பாடி யூரைத்
தேவதானமாக வழங்கிய செய்தியைக் கல்வெட்டிற் காணலாம்.ஊற்றத்தூர்
என்னும் பெயர் இக்காலத்தில் ஊட்டத்தூர் ஆயிற்று”
முழுவதும் பசுமையான கிராமம், புது பெயிண்ட் ஐயனாரையும், சின்ன வெங்காயம் உரித்துக்கொண்டு இருந்தவர்களைக் கடந்து சென்ற போது குடியரசு தினத்துக்கு கிராமத்தில் கோயில் வாசலில் 12.30 மணிக்கு எம்.ஜி.ஆர் பாடல்கள் ஒலிக்க விளையாட்டு போட்டிகள் நடத்திக்கொண்டு இருந்தார்கள்.
ஸ்ரீகோதண்ட ராமர் கோயில் கோபுரம் தெரிந்து நடை சாத்திவிட போகிறார்கள் என்று அவசரமாகக் கோயிலுக்குள் நுழைந்தவுடன் தூரத்தில் ஸ்ரீ சீதாதேவி ஸ்மேத ஸ்ரீகோதண்டராமர், ஸ்ரீலக்ஷ்மணர் தெரிய ஒரு மாமி ஓடி வந்து
“வாங்கோ வாங்கோ… இந்தக் கோயிலுக்கு யாரும் வரதில்லை. என் பையன் தான் இவன் ஒன்பதாவது தலைமுறை.. இங்கே அர்ச்சகராக இருக்கிறான்..” என்று படபடப்பாக பேசினார். பேச்சில் ஏழ்மையும் சந்தோஷமும் கலந்திருந்தது.
கோயில் தூண்கள் வரிசையாக, சூரிய ஒளி ஒரு இடத்தில் அடிக்க
“திரு உடம்பு வான் சுடர்; செந்தாமரை கண்; கை கமலம்” என்று நம்மாழ்வார் கூறுவது போல உள்ளே கோதண்டபாணியாக ”தோற்றமாய் நின்ற சுடராக” ஸ்ரீராமர் இடது புறத்தில் சீதா தேவி, வலபுரத்தில் ஸ்ரீலக்ஷ்மணர் திருமுகங்களில் அமைதியைக் காண முடிந்தது.
“திரு உடம்பு வான் சுடர்; செந்தாமரை கண்; கை கமலம்” என்று நம்மாழ்வார் கூறுவது போல உள்ளே கோதண்டபாணியாக ”தோற்றமாய் நின்ற சுடராக” ஸ்ரீராமர் இடது புறத்தில் சீதா தேவி, வலபுரத்தில் ஸ்ரீலக்ஷ்மணர் திருமுகங்களில் அமைதியைக் காண முடிந்தது.
திருச்சியிலிருந்து கொண்டு சென்ற மாலையைக் கொடுக்க அர்ச்சகர் அதை ஸ்ரீராமருக்கு சாத்தினார் ஆர்த்தியின் போது ஸ்ரீ லக்ஷ்மணர், சீதாவிற்கு மாலையே இல்லாமல் வெறும் கழுத்தாக இருப்பதைக் கவனித்தேன்.
“சீதை, லக்ஷ்மணருக்கு மாலை இல்லை.. பக்கத்தில் ஏதாவது கடை இருக்கா ?”
”இங்கே கடை எதுவும் இல்லை. ஊருக்கு வெளியே தான் போக வேண்டும்” என்றார் அர்ச்சகர்.
முன்று மாலையாக வாங்கிக்கொண்டு வந்திருக்கலாமே என்று நொந்துக்கொண்டு சேவிக்கும் போது அர்ச்சகர் சொன்ன விஷயம்
”நான் ஒன்பதாவது தலை முறை.. இதற்கு முன் என் தாத்தா கோயிலைப் பார்த்துக்கொண்டு இருந்தார்.. MRF ல் வேலை செய்துகொண்டு இருந்தேன். தாத்தா போன பிறகு கோயில் கைங்கரியம் தடைப்பட்டு விடக் கூடாதே என்று வேலையை விட்டுவிட்டு வந்துவிட்டேன்… ஊரில் யாரும் கோயிலுக்கு வருவதில்லை வெளியூரிலிருந்தும் யாரும் வருவதில்லை. எப்பாவாது யாராவது பரிகாரம் என்றால் வருவார்கள்…”
“உற்சவர்களை இல்லையா ? ”
“இங்கே பாதுகாப்பு கிடையாது… அதனால் பக்கத்தில் ஒரு சிவன் கோயில வைத்துப் பூட்டி வைத்திருக்கிறோம்”
மனம் வருந்திய போது அர்ச்சகர் தாயார் சொன்ன விஷயம் மேலும் வருத்தத்தை அளித்தது
“பெருமாளுக்கு விளக்கு ஏற்ற எண்ணைக் கூட இல்லை, வாரத்தில் இரண்டு நாள் புதன், சனிக்கிழமை தான் பெருமாளுக்குப் பிரசாதம் கண்டருள செய்கிறோம்.. இவன் வேலையை விட்டுவிட்டு வந்துட்டான்... இங்கே சம்பளம் கிடையாது… சின்ன குழந்தை இருக்கு …மசம் ஆயிரம் கூட வர மாட்டேங்குது.. “ என்று மேலும் சில குடும்ப விஷயங்களைச் சொன்ன போது மனம் கனத்தது.
”பெருமாளைப் படம் எடுக்கலாமா ?”
“தாராளமா எடுத்துக்கோங்கோ.. இதைப் பற்றி எழுதுங்கோ பலர் வந்தால் நன்றாக இருக்கும்”
கோயிலை சுற்றிப் பார்த்தோம். விசாலமான பழைய கோயில். கோயில் இடது புரத்தில் ஸ்ரீராமானுஜர், ஸ்ரீவிஷ்வக்சேனர், ஸ்ரீநம்மாழ்வார் இருக்க அதைச் சேவிக்கும் போது
“இங்கே ஒரு சுரங்க பாதை இருந்தது. சமீபத்தில் அதை அடைத்துவிட்டார்கள்”
கோயில் உள் பிராகாரத்தை சுற்றிக்கொண்டு வந்த போது அங்கே ஸ்ரீஅனுமான் செய்த சாகசங்களை பார்க்க முடிந்தது. சுவரில் மீன் உருவம் செதுக்கியிருந்தார்கள். வெளி பிரகாரத்தில் சில சிற்ப வேலைபாடுகளை பார்க்க முடிந்தது.
வெளி பிரகாரத்துக்கு சென்ற போது அதன் பிரம்மாண்டம் தெரிந்தது. கோயில் மடப்பள்ளிக்குச் சென்ற போது அங்கே ஒரு டப்பா மடப்பள்ளி போல காலியாக இருந்தது.
“இங்கே பிரசாதம் எல்லாம் செய்வதில்லை. வாரத்துக்கு இரண்டு நாளைக்குத் தான் கண்டருள செய்கிறோம்.. வீட்டிலிருந்து ஏதாவது செய்துகொண்டு வருவோம்…”
எந்தக் காலத்து கோயிலாக இருக்கும் என்று நான் எடுத்த படங்கள் சிலவற்றை நண்பர் சித்திரா மாதவனுக்கு அனுப்பிய போது அவர் உடனே அனுப்பிய தகவல் இது.
“From the photos you have sent this temple belongs to the Vijayanagara Times of the 16th century or later. In case the central part had been constructed earlier, then we have to search for traces of antiquity in and around the Garbha Griham. As it is, this is Vijayanagara style of architecture.”
( நன்றி Chithra Madhavan )
( நன்றி Chithra Madhavan )
இதே போல ராமரை எங்கோ பார்த்திருக்கிறேன் என்று படங்களை தேடிய போது ஹம்பியில் கோதண்ட ராமர் கோயில் நினைவுக்கு வந்தது.
பொதுவாக தமிழ்நாட்டு ராமர் கோயில்களில் ஸ்ரீராமரின் வலது புறத்தில் சீதை அலங்கரிப்பாள், வட தேசம், கர்நாடகாவிலும் சீதை இடதுபுறத்தில்.
( இடது புறத்தில் இருந்தால் அது பட்டாபிஷேக கோலம் என்ற தகவலையும் சித்திரா மாதவன் கூறினார் )
( இடது புறத்தில் இருந்தால் அது பட்டாபிஷேக கோலம் என்ற தகவலையும் சித்திரா மாதவன் கூறினார் )
கோயில் வாசலில் ஒருவர் பலகையில் ஏதோ எழுதிக்கொண்டு இருக்க அதைப் பற்றி விசாரித்தேன்
“கோயில் பற்றி போர்ட் வைத்தால் நான்கு பேர் வந்துவிட்டுப் போவார்கள்… இதற்கு இத்தனை நாள் பர்மிஷன் கிடைக்கவில்லை. இப்ப தான் கிடைத்தது...போர்ட் மூவாயிரம் ரூபாய்… “ என்றார்.
“கோயில் பற்றி போர்ட் வைத்தால் நான்கு பேர் வந்துவிட்டுப் போவார்கள்… இதற்கு இத்தனை நாள் பர்மிஷன் கிடைக்கவில்லை. இப்ப தான் கிடைத்தது...போர்ட் மூவாயிரம் ரூபாய்… “ என்றார்.
ஸ்ரீராமரை மீண்டும் ஒரு முறை சேவித்துவிட்டு காரில் புறப்படும் போது ஊருக்கு வாங்கிய எண்ணை, அரிசி காரில் இருந்தது நினைவுக்கு வர அதைக் கோயிலுக்கு சம்பர்பித்துவிட்டு மனதில் ஏதோ வருத்ததுடன் கிளம்பினோம்.
ஊருக்கு வெளியே ஹைவேயை தொடும் போது ஒரு பூக்கடை கண்ணில் பட்டது.
“தெரிந்திருந்தால் இங்கிருந்து மாலை வாங்கிக்கொண்டு சென்றிருக்கலாம்..
அடுத்த தடவை போகும் போது லக்ஷ்மணர், சீதைக்குச் சேர்த்து மூன்று மாலையாக வாங்கிக்கொண்டு போக வேண்டும்… ” என்று காரை ஹைவேயில் ஓட்ட ஆரம்பித்தேன்…
அடுத்த தடவை போகும் போது லக்ஷ்மணர், சீதைக்குச் சேர்த்து மூன்று மாலையாக வாங்கிக்கொண்டு போக வேண்டும்… ” என்று காரை ஹைவேயில் ஓட்ட ஆரம்பித்தேன்…
நதாதூர் அம்மாள் பரத்வாதி பஞ்சகம் என்ற ஒரு நூலை எழுதியிருக்கிறார். பெருமாளின் ஐந்து நிலைகளைப் பற்றி கூறுவது இது -
பரத்துவம், வியூகம், விபவம், அந்தர்யாமித்துவம், அர்ச்சை. பயப்பட வேண்டாம் எளிமையாகச் சொல்ல முயற்சிக்கிறேன்.
பரத்துவம், வியூகம், விபவம், அந்தர்யாமித்துவம், அர்ச்சை. பயப்பட வேண்டாம் எளிமையாகச் சொல்ல முயற்சிக்கிறேன்.
பரத்துவம் - வைகுண்டபதியாக இருக்கிறான்.
வியூகம் - பாற்கடலில் இருந்துகொண்டு ஜகத்ரட்சகனாக இருக்கிறான்.
விபவம் - பெருமாள் அவதாரங்களைக் குறிக்கும் ( வாமன, ராமர், கண்ணன் .. )
அந்தர்யாமி - எல்லா உயிர்களுக்குளும் இருக்கிறான்.
அர்ச்சை - எல்லாக் கோயில்களிலும் நாம் பார்க்கும் பெருமாள்.
வியூகம் - பாற்கடலில் இருந்துகொண்டு ஜகத்ரட்சகனாக இருக்கிறான்.
விபவம் - பெருமாள் அவதாரங்களைக் குறிக்கும் ( வாமன, ராமர், கண்ணன் .. )
அந்தர்யாமி - எல்லா உயிர்களுக்குளும் இருக்கிறான்.
அர்ச்சை - எல்லாக் கோயில்களிலும் நாம் பார்க்கும் பெருமாள்.
அர்ச்சை கடைசியில் வருவதால் தாழ்ந்த நிலை என்று நினைக்க வேண்டாம். அர்ச்சை என்பது அவதாரமாகத் தான் நம் பூர்வர்கள் கொண்டாடினார்கள். அதனால் தான் அர்ச்சாவதாரம்.
அர்ச்சாவதாரம் என்றால் எம்பெருமான் நம் அர்ச்சனையை ஏற்றுக்கொள்கிறான். ( அவனுக்கு அர்ச்சனை செய்பவர் - அர்ச்சகர் ).
அர்ச்சாவதாரம் என்றால் எம்பெருமான் நம் அர்ச்சனையை ஏற்றுக்கொள்கிறான். ( அவனுக்கு அர்ச்சனை செய்பவர் - அர்ச்சகர் ).
“ஆழ்வார்கள் பல இடங்களிலும் பிரபத்தி பண்ணிற்றும் அர்ச்சாவதாரத்திலே” என்கிறது ஸ்ரீவசன பூஷண வாக்கியம்.
“செளலப்பியத்திற்கு எல்லைநிலம் அர்ச்சாவதாரம்” என்றும் “இதுதான் (அர்ச்சாவதாரம்) பர வியூக விபவங்கள் போலன்றிக்கே கண்ணால் காணலாம் படி இருக்கும்” என்கிறது முமுக்ஷுப்படி
ராமாவதாரம், கிருஷ்ணாவதாரத்தில் நாம் பெருமாளுக்கு சென்று புஷ்பம் சேர்க்க முடியாது. ஆனால் அர்ச்சாவதாரத்தில் தேர் ஓட்டிய பார்த்தசாரதிக்கு, வெண்ணெய் திருடிய நம்பெருமாளுக்கு ஓவர் நைட் பஸ், ரயிலில் சென்று புஷ்பம் சமர்ப்பிக்கலாம்.
அவதரங்களிலேயே ராமர், கிருஷ்ணர் அவதாரங்கள் ’பூர்ண அவதாரங்கள்’ என்பார்கள். அதாவது they were complete. இத்தானைக்கும் ராமர் மட்டும் தான் தன்னுடன் எல்லோரையும் வைகுண்டத்துக்கு அழைத்துச் சென்றார், கண்ணன் தனியாக தான் சென்றான்.
பூர்ண என்ற சொல்லைக் கட்டிலும் பரிபூரணம் ஒரு படி மேல் பரிபூரணம் - Perfect. பரிபூரண அவதாரம் என்றால் அது அர்ச்சாவதாரம் தான்.
திருமங்கையாழ்வார் திருநெடுந்தாடகத்தில்
உலகம் ஏத்தும்
தென் ஆனாய்! வட ஆனாய்! குட பால் ஆனாய்!
குணபால மத யானாய்! இமையோர்க்கு என்றும்
முன் ஆனாய்!* பின் ஆனார் வணங்கும் சோதி!
திருமூழிக்களத்து ஆனாய்! முதல் ஆனாயே!
தென் ஆனாய்! வட ஆனாய்! குட பால் ஆனாய்!
குணபால மத யானாய்! இமையோர்க்கு என்றும்
முன் ஆனாய்!* பின் ஆனார் வணங்கும் சோதி!
திருமூழிக்களத்து ஆனாய்! முதல் ஆனாயே!
“பின் ஆனார் வணங்கும் சோதி!” அதாவது அவதார காலத்துக்குப் பின் வந்தோர் வணங்கும்படி இருக்கிறார் பெருமாள் என்கிறார் ஆழ்வார்.
மேலே கூறிய ஐந்து நிலைகளிலும் எல்லாத் திருக்குணங்களும் நிறைந்த இடம் அர்ச்சாவதாரமே என்று தெரிந்துகொண்டு சரணாகதி செய்வதற்கு ஏற்ற இடம் என்று முடிவுகட்டியவர்கள் ஆழ்வார்கள்.
அர்ச்சாவதாரமாக சில இடங்களில் படுக்கையை விரித்து பக்தர்கள் வரும் போது வரட்டும் என்று படுத்துக்கொண்டு இருக்கிறான். சில இடங்களில் நிற்பதைப் பார்த்தால் யாரையோ எதிர்பார்த்துக்கொண்டு நிற்பது மாதிரி தோன்றும்.
கார் ஓட்டிக்கொண்டு நாம் அவனைச் சேவிப்பது பெரிய சாகசம் மாதிரி நினைக்கிறோம். நமக்காகக் காலங்காலமாக நின்றுகொண்டே இருக்கிறான் ? அதைவிடவா இது பெரிசு ?
நாம் செய்ய வேண்டியது ஒன்றும் இல்லை “உள்ளேன் ஐயா!” என்று அட்டண்டன்ஸ் கொடுத்தால் போதும். அப்பாடா வந்துவிட்டான் என்று மகிழ்கிறான்.
மணி 2.30. பூக்கடையை தாண்டியதும் “அப்பா Lakshmana and Sita have also done great deeds.. மாலை வாங்கி அவர்களுக்குக் கொடுத்துவிட்டு போகலாம்” என்றான் அமுதன்.
பூமாலையை வாங்கிக்கொண்டு மீண்டும் ஊருக்குள் சென்றோம். கோயில் சாத்தியிருந்தது. அர்ச்சகரைப் போனில் தொடர்பு கொண்ட போது “சாப்பிட்டுக்கொண்டு இருக்கிறேன்.. இதோ வந்துவிட்டேன்” என்று பாதி சாப்பாட்டில் எழுந்துகொண்டு வந்தார்.
மீண்டும் கதவு திறந்து இளையபெருமாள், சீதா தேவிக்கு மாலை சாற்றிய பிறகு தான் மனதுக்குக் கொஞ்சம் நிம்மதியாக இருந்தது. இந்த மாலை கொஞ்ச நாள் வாடாமல் இருக்க வேண்டும் என்று வேண்டிக்கொண்டு கிளம்பினோம்.
கோயில் எப்படிப் போக வேண்டும் என்று கூகிள் மேப் கொடுத்திருக்கிறேன். கூட்டமாகச் சென்றுவாருங்கள், ”ஆர்வமே நெய்யாக” கொஞ்சம் எண்ணை, புஷ்பம், அரிசி எடுத்துக்கொண்டு செல்லுங்கள்.
துவஜஸ்தம்பம் எனப்படும் கோயில் கொடிமரம் இந்தக் கோயிலில் இல்லை ஆனால் வெளியில் ஸ்ரீகருடாழ்வார் பெருமாளைப் பார்த்துக்கொண்டும், அவருக்குப் பின்புறம் ஸ்ரீஅனுமார் யாராவது வந்தால் வரவேற்க காத்துக்கொண்டு இருக்கிறார்கள்.
31.1.2018
தை பூசம்
ஸ்ரீஉடையவர் 'தான் உகந்த திருமேனி’ பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்ட நாள்
தை பூசம்
ஸ்ரீஉடையவர் 'தான் உகந்த திருமேனி’ பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்ட நாள்
பிகு: அர்ச்சகர் பெயர் ஸ்ரீ தாமோதரன். போன் நம்பர் +91-80984 46462
Subscribe to:
Posts (Atom)